[mp3player width=750 height=175 config=fmp_jw_widget_config.xml playlist=scapes-01-the-long-way-round.xml]

De kentering terug naar langer en rustiger is gaandeweg 2014 begonnen. De interesse in ambient, en speciaal  een zo minimaal mogelijke aanpak bestaan er al vanaf het begin, alleen de rust voor het kunnen creëren ervan heeft mij toch jarenlang in een industrieel poppy hoek gehouden, waar als het maar even mogelijk was een fanatieke beat de hoofdmoot toonde. Ooit in het begin van 2000 heb ik eens project opgestart, waarbij ik alleen gebruik wilde maken van een micrefoon, en verder natuurlijk de bekende studiofaciliteiten. Het was een erg leuke fase. Als voorbeeld verwijs ik jullie naar de VIDEO afdeling, voor het nummer Morning Glory. Vermoedelijk gaat het volgende SCAPES uitgave vergezeld met een tweetal stukken uit die periode.

Maar goed, hier is dus de eerste uitgave van SCAPES: The Long way Round. De eerste vier stukken zijn nu verzameld, en hebben hun definitieve plaats verdiend. Twee stukken uit 2014, en twee stukken uit 2015. De titel is, voor wie mijn persoontje een beetje kent, deels een verwijzing naar mijn algehele addorering van de BBC serie Dr. Who, maar tevens ook een voorstelling van de stukken muziek. Hier en daar duren ze wat lang. De opener, Sad Song to Awake, en de derde (titel) track The Long way Round stammen uit 2014, en zijn nog niet helemaal minimalistisch ingesteld. Ze zijn er echter toch bij geplaatst vanwege het feit dat het twee sterke tussenfase tracks zijn. Op weg naar tracks.

A Journey and the Balance is een nogal opvallende ‘ambience’. Het combineert natuur in zijn puurste vorm. J&B was opgestart en opgenomen als een van de eerste improvisaties rond het SCAPES project. Als een soort van ontsnappingscapsule, tijdloos erupterend in een volgend stadium, en een volgende.. Zoals de morgendamp leeft. Zweeft boven de immer voortkabbelende stroom, kil en mistig. Immer dansend op de ontbrekende wind. De verbeelding van een totaal eenzame polder, de rust van niemand daar. Alsof de wereld slaapt, alles wat menselijk is voor even geen invloed heeft op wat werkelijk leeft. En zweeft.

In stilte begint al het luisteren. In het niets begint alles. En vlagen van kilte raken verstrengeld in hun dans. Hun enige kans even werkelijkheid te zijn, daar boven dat kabbelende stroompje. Midden in het niets, gevuld met al.

Ik gebruik niet snel een piano in mijn stukken. Een piano is al snel een piano. Echter onder dit stukje muziek, viel hij toch wel heerlijk. Er zit best een hoeveelheid delay over, zeg maar echo. Hierdoor ontstaat er soms eigen vermenging met een iets van willekeur. De echo gaat iets laten horen wat ik niet speel, en het is net deze stap die de mood geeft aan het spel. Het is alsof het een soort van eigen kleur word. De combinatie met het absolute gevoel van niets, met zijn haast Bolero achtige opbouw, maar dan net weer wat anders. Sfeermuziek, het pakt je, of niet.

Tekst The Long way Round:

When you see, this world is burning.
Time changes. Some circles keep turning.
We live in the fear. And fear the day.
Time steals all time. Unable to stay.
Inside a dream worth dreaming.
Time steals all the Time